Bir garip hüzün çöker insana El ayak çekilince
Tek başına kalırsın dünyada Etraf sessizleşince
İnan bu ev alışamadı Hiçbir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik oturuyor Kalkıp gittiğin yerde
Yalnızlığa elbet alışır bedenim Yalnızlıkla belki de başa çıkabilirim
Çok zor gelse bile yaşar öğrenirim Sensizlik benim canımı acıtan
Bir derin korku düşer ruhuma Duvarlar seslenince
Karanlık oyun oynar aklıma Gölgeler dans edince
İnan bana alışamadım Hiçbir zaman sensizliğe
Şimdi sensizlik dolaşıyor Çıkıp gittiğin bu evde..
********
너는 기울 수 없는 비탈진 가슴의 그대
외로움이 스며들 때면 서늘한 고독의 날을 세우고 나그네 길로 떠나라
영원으로부터 태어나 태초의 외로움과 맞닥뜨리고
천 갈림길 만 갈래로 유영하는 바다를 보라
당장이라도 숨이 끊길 듯 소용돌이치는 외로움의 불이 아니곤
잠재울 수 없는 감정 같으리니 아, 그대.
외로움이 스며들 때면 외로운 넋
붉게 접어 넓은 바다,깊은 수심으로 은밀히 수장하라..